نقطه عطف
خم را بگشا به روى مستان
بيــزار شو از هـــوا پرستان
از مــن بپذير رمـــــز مستى
چون طفل صبور، در دبستان
آرام ده گُــل صفــــــــا باش
چـون ابــــر بهار در گلستان
تـاريخچــــــــه جمال او شو
بشنو خبر هــــــزار دستـان
بردار پيالـــــه و فرو خـــوان
بر مى زدگـان و تنگدستـان
اى نقطه عطف راز هستى
بر گير ز دوست، جام مستى
من شاهد شهر آشنــايم
من شـاهـم و عـاشق گدايـم
فرمانده جـمع عاشقــانم
فـــرمانـبر يــــار بيـــــوفايــــم
از شهر گذشت نام و ننگم
بــــازيــــچـه دور و آشنــــايم
مست از قـدح شراب نابم
دور از بـــــرِ يــــــار دلــــربايم
ســازنده دير عاشقـــــانم
بـــازنـــــده رنـــد بينــوايـــم
اين نغمه بر آمد از روانـــم
از جــان و دل و زبـان و نايم
اى نقطه عطف راز هستى
بر گير ز دوست، جام مستى
رازى است درون آستينــــم
رمزى است بـرون ز عقل و دينم
در زمره عاشقان سر مست ب
ـــى قيــد ز عــــار صلح و كينم
در جـرگـه طيــــر آسمـــانم
در حـــلقــه نــــمــلــه زمينـــــم
در ديده عـــاشقان، چنــانم
در مــنظـــــر سالـــكـان، چنينـم
دلبـــــــــاخته جـــــمال يارم
وارستــــــه ز روضــــــه بــــرينم
با غــــــمزه چشم گلعذاران
بيــــــزار ز نـــــاز حـــــور عــينـم
گــويم به زبـان بىزبـــــــانى
در جمــــــع بتــــان نــــــازنينـم